23 Φεβρουαρίου 2024

Ο Θάνος Μικρούτσικος ως φοιτητής, πριν γίνει γνωστός, για το ρόλο της νεολαίας και τον εκσυγχρονισμό των ελληνικών πανεπιστημίων - Δηλώσεις του στην εφημερίδα Έθνος το Μάρτιο του 1970

Η άρση της προληπτικής λογοκρισίας από τη χούντα των συνταγματαρχών στα τέλη του 1969, έδωσε στην εφημερίδα Έθνος το έναυσμα να δοκιμάσει τα όρια ανεκτικότητας του δικτατορικού καθεστώτος όχι απλά ασκώντας κριτική, αλλά και με σειρά αφιερωμάτων, ερευνών και δηλώσεων πολιτικών προσώπων (της προδικτατορικής περιόδου), που υπενθύμιζαν την καταλυθείσα δημοκρατία.

«ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ; ΤΗΝ ΑΠΟΚΡΟΥΩ…» ήταν, για παράδειγμα, ο –όχι τυχαία επιλεγμένος– κεντρικός τίτλος της εφημερίδας στις 23 Μαρτίου 1970, από τη συνέντευξη που είχε παραχωρήσει ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, αρχιεπίσκοπος Μακάριος, στον απεσταλμένο του Έθνος, Σταύρο Ψυχάρη.

Την επομένη, η εφημερίδα χτύπησε με πρωτοσέλιδη δήλωση του πρώην βουλευτή Ιωάννη Ζίγδη, ο οποίος ζητούσε προφητικά το σχηματισμό κυβέρνησης εθνικής ενότητας από πολιτικά πρόσωπα «διά να αποσοβηθούν οι επαπειλούμεναι νέαι εθνικαί δοκιμασίαι» στην Κύπρο. Το αποτέλεσμα ήταν να συλληφθούν και να καταδικαστούν στο αυτόφωρο οι εκδότες, ο διευθυντής και δημοσιογράφοι, η δε εφημερίδα εξαναγκάστηκε λίγες μέρες αργότερα σε κλείσιμο.

Η δήλωση του Ιωάννη Ζίγδη, θα εγκαινίαζε μια έρευνα της εφημερίδας με ερωτήσεις σε πολιτικά πρόσωπα σχετικά με το κυπριακό ζήτημα, η οποία εκ των πραγμάτων δεν μπορούσε να συνεχιστεί. Ήταν η πιο τολμηρή κίνηση του Έθνος να δοκιμάσει τις αντοχές ενός καθεστώτος με έντονη δυσανεξία στην ελευθερία του λόγου, όχι όμως και η πρώτη.

12 Φεβρουαρίου 2024

"Neomelodici": Το μουσικό είδος που λατρεύουν στη νότια Ιταλία και μισούν στη βόρεια!

Το 74ο φεστιβάλ του Σαν Ρέμο έγραψε ιστορία για τη νίκη μιας γυναίκας τραγουδίστριας (η Αντζελίνα Μάνγκο με το «La Noia», δηλαδή «Ανία» στα ελληνικά) μετά από δέκα ολόκληρα χρόνια κυριαρχίας ανδρών ή συγκροτημάτων. Λίγο έλειψε να γράψει ιστορία για τη νίκη του πρώτου τραγουδιού στην ιστορία του θεσμού, γραμμένου στη ναπολιτάνικη διάλεκτο –αν βέβαια κέρδιζε την πρωτιά ο Γκεολίερ με το «I pme, tu pte» (δηλαδή «Εγώ για μένα, εσύ για σένα»),ο οποίος σάρωσε στην ψηφοφορία των τηλεθεατών με 60%, αλλά έχασε την πρωτιά εξαιτίας της χαμηλής βαθμολογίας της κριτικής επιτροπής και των δημοσιογράφων.

Λίγες μέρες πριν την έναρξη του διαγωνισμού, παρουσιάζοντας το τραγούδι του Γκεολίερ η ιστοσελίδα της Rainews έγραψε για ένα τραγούδι «νεομελωδικό σε στιλ τραπ». Πολλοί αμφισβητούν την κατηγοριοποίηση του τραγουδιού ως «νεομελωδικού» (neomelodico στα ιταλικά), όχι μόνο γιατί μέχρι τώρα η συγκεκριμένη μουσική κατηγορία δεν είχε δώσει δείγματα τραπ τραγουδιών, αλλά και γιατί η δημοφιλία του συγκεκριμένου τραγουδιού είναι πανιταλική και δεν περιορίζεται στην περιοχή της Νάπολης, όπου ακμάζει το είδος neomelodico.

31 Ιανουαρίου 2024

Οι πρώτες καμηλοπαρδάλεις που γεννήθηκαν στην Ελλάδα

Ζώο που εντυπωσιάζει με το τεράστιο ύψος του, χωρίς όμως να τρομάζει τους ανθρώπους μιας και είναι φυτοφάγο, η καμηλοπάρδαλη δύσκολα μπορεί να περάσει απαρατήρητη από τους επισκέπτες ενός ζωολογικού κήπου. Κι αν σήμερα χάρη στην τηλεόραση και το ίντερνετ μπορούμε να θαυμάσουμε όσο συχνά θέλουμε αυτό το κατεξοχήν αφρικανικό άκακο θηλαστικό, στην Ελλάδα των αρχών του 20ου αιώνα ο μοναδικός τρόπος να το θαυμάσει κανείς –πέρα ίσως από κάποια εικονογραφημένα βιβλία– ήταν με μια επίσκεψη στο ζωολογικό κήπο του Παλαιού Φαλήρου. Πώς βρέθηκαν εκεί; Τις δύο καμηλοπαρδάλεις του Κήπου, μία αρσενική και μία θηλυκή, τις είχε φέρει από την Αλεξάνδρεια ο εκ Κύπρου Λοΐζος Ν. Λοΐζου δαπανώντας ένα πολύ σεβαστό για την εποχή ποσό.

24 Δεκεμβρίου 2023

Το χριστουγεννιάτικο ρεβεγιόν στο σπίτι της Τζένης Καρέζη και του Κώστα Καζάκου το 1969


Παραμονή Χριστουγέννων, 1969. Πιο ευτυχισμένοι από ποτέ, γονείς ενός αγοριού οκτώ μηνών, η Τζένη Καρέζη και ο Κώστας Καζάκος άνοιξαν τις πόρτες του σπιτιού τους για ένα χριστουγεννιάτικο ρεβεγιόν που τα είχε όλα: εκλεκτούς καλεσμένους από το καλλιτεχνικό στερέωμα (και όχι μόνο), μουσική για όλα τα γούστα και έναν από τους δημοφιλέστερους λαϊκούς τραγουδιστές της εποχής να τραγουδάει ζωντανά τις μεγάλες του επιτυχίες. Το κερασάκι στην τούρτα, η παρουσία της Αλίκης Βουγιουκλάκη και του Δημήτρη Παπαμιχαήλ, που για ακόμη μια φορά διέψευσε τον αστικό μύθο για τη δήθεν αντιπαλότητα μεταξύ των δύο μεγάλων πρωταγωνιστριών του ελληνικού θεάτρου και κινηματογράφου.

Το χριστουγεννιάτικο ρεβεγιόν στο σπίτι του ζεύγους Καρέζη – Καζάκου ανέλυσε εκτενώς η εφημερίδα Έθνος (26.12.1969) σ’ ένα κοσμικό ρεπορτάζ ιστορικής αξίας με πολλές λεπτομέρειες για τη διακόσμηση, τα ρούχα, τη μουσική, αλλά και τους διάσημους καλεσμένους.

27 Οκτωβρίου 2023

Η ιστορία του τραγουδιού «Κορόιδο Μουσολίνι»

«Κορόιδο Μουσολίνι/ Κανένας δεν θα μείνει...»

Ένα από τα πιο γνωστά σατιρικά τραγούδια που βοήθησε στην ανύψωση του φρονήματος μετά το ξέσπασμα του ελληνοϊταλικού πολέμου το 1940. Η μελωδία ήταν γνωστή, καθώς προερχόταν από ένα ιταλικό τραγούδι με τίτλο «Reginella Campagnola», που είχε ήδη διασκευαστεί στα ελληνικά ως «Μικρή Χωριατοπούλα».

Τους σατιρικούς στίχους εμπνεύστηκε ο στιχουργός και κονφερασιέ Γιώργος Οικονομίδης, ο οποίος τα μεταπολεμικά χρόνια θα αναδεικνυόταν στον μεγαλύτερο σταρ του ελληνικού ραδιοφώνου με την εκπομπή νέων ταλέντων που παρουσίαζε στο ΕΙΡ. Ποια είναι όμως η ιστορία των σατιρικών στίχων;

30 Σεπτεμβρίου 2023

Το εγκώμιο του Λάμπρου Κωνσταντάρα για την Αλίκη Βουγιουκλάκη

Τον Οκτώβριο του 1962 η Αλίκη Βουγιουκλάκη επιχείρησε μια στροφή στην καριέρα της ανεβάζοντας στο θεατρικό σανίδι το κλασικό ιστορικό έργο του Τζορτζ Μπέρναρντ Σο «Καίσαρ και Κλεοπάτρα». Παρά τις θετικές κριτικές και τη μεγάλη διαφημιστική προβολή σε Ελλάδα και εξωτερικό –φωτογραφίες της Αλίκης ως Κλεοπάτρα δημοσιεύτηκαν σε ξένες εφημερίδες, ενώ διασώζεται και ένα βίντεο από την εμφάνισή της στη γαλλική τηλεόραση να ερμηνεύει  ένα τραγούδι της παράστασης (με λίγη πρόζα στα γαλλικά) στα πλαίσια αφιερώματος για το Μάνο Χατζηδάκη– το έργο τελικά δε σημείωσε την αναμενόμενη εισπρακτική επιτυχία και κατέβηκε πρόωρα, για να το διαδεχθεί μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της ηθοποιού, τα «Χτυποκάρδια στο Θρανίο» με την υπογραφή του Αλέκου Σακελάριου.

Στις 17 Απριλίου 1963 τα «Χτυποκάρδια» συμπλήρωσαν 200 παραστάσεις και το γιόρτασαν δεόντως βάσει μια παλιάς παράδοσης που ήθελε τους θιάσους να γιορτάζουν οι θίασοι τη συμπλήρωση των 100, 200 κ.ο.κ. παραστάσεων.

Ο κανόνας έλεγε ότι πριν την έναρξη της παράστασης, ηθοποιοί άλλων θιάσων προλόγιζαν το έργο και τους συντελεστές του με τα πλέον επαινετικά σχόλια. Για τη διακοσιοστή παράσταση του «Χτυποκάρδια στο θρανίο», το ρόλο αυτό ανέλαβαν οι Βασίλης Μεσολογγίτης και Λάμπρος Κωνσταντάρας, οι οποίοι λίγες μέρες νωρίτερα είχαν κονταροχτυπηθεί στις αρχαιρεσίες για την προεδρία του ΣΕΗ.

Ο πρώτος περιορίστηκε σε μια σύντομη αναφορά στην ιστορία του θεάτρου «Ρεξ» («Κοτοπούλη») και στη σημασία της επιτυχίας στο θέατρο. Από την άλλη ο Λάμπρος Κωνσταντάρας που προερχόταν από μια επίσης πολύ μεγάλη θεατρική επιτυχία την ίδια σεζόν (τις «Κρατικές υποθέσεις» με συμπρωταγωνίστρια την Τζένη Καρέζη στο θέατρο «Διονύσια») αφιέρωσε το μεγαλύτερο μέρος του λόγου πλέκοντας το εγκώμιο της Αλίκης, τον κινηματογραφικό μπαμπά της οποίας είχε υποδυθεί αρκετές φορές στο παρελθόν και μετά από λίγες εβδομάδες θα τον υποδυόταν για ακόμη μια φορά στην κινηματογραφική πλέον μεταφορά του θεατρικού.

Πρόκειται για ένα σπάνιο, εξαιρετικά γενναιόδωρο δημόσιο έπαινο από ηθοποιό σε ηθοποιό, ο οποίος αναδημοσιεύτηκε στον τύπο της εποχής. Απολαύστε τον:

«Διακόσιες παραστάσεις ενός έργου από τον ίδιο θίασο και στην ίδια θεατρική περίοδο είναι, βέβαια, κάτι πολύ δύσκολο, αλλά όχι και μοναδικό στα θεατρικά μας χρονικά των τελευταίων χρόνων. Υπήρξαν και άλλα έργα που ηυτύχησαν να πραγματοποιήσουν διακόσιες παραστάσεις. Αλλά διακόσιες παραστάσεις στο Θέατρον Κοτοπούλη ισοδυναμούν με διπλάσιες σε άλλα θέατρα και λόγω αριθμού θέσεων και, προ πάντων, λόγω του υπερτιμημένου εισιτηρίου που καθόρισε εφέτος. Δεν νομίζω λοιπόν ότι είμαι μακριά από την αλήθεια, όταν υπολογίζω ότι τα «Χτυποκάρδια στο θρανίο» με τη σημερινή 200στή τους παράσταση αποσπούν το ρεκόρ επιτυχίας της εφετινής χειμερινής σεζόν. Αλλά η επιτυχία του έργου που θα παρακολουθήσετε απόψε, δεν είναι μόνον μια επιτυχία εμπορική. Είναι προ πάντων μια επιτυχία καλλιτεχνική της Αλίκης και του θιάσου της. Η νεαρότερη θιασάρχης του ελληνικού θεάτρου εκέρδισε τη μάχη που έδωσε. Με την διαίσθησή της και την αντίληψή της ανεπλήρωσε την έλλειψη πείρας στο θιασαρχικό τομέα, που αντίκρυζε για πρώτη φορά. Και το επίτευγμά της, για όλους εμάς που κάτι ξέρουμε από τα βάσανα, τις αντιδράσεις, τα εμπόδια και τις περίπλοκες συνθήκες που αντιμετωπίζει σήμερα ένας θιασάρχης στην Αθήνα, το επίτευγμα –λέγω– της Αλίκης υπήρξε εκπληκτικό. Είναι ένα προνομιούχο πλάσμα η Αλίκη, προικισμένο με τόλμη, με αυτοπεποίθηση, με απίστευτη φιλοπονία και απέραντο σεβασμό στη δουλειά της και στο κοινό. Πέρα όμως απ’ αυτά έχει και το κοκαλάκι της νυχτερίδας. Κρατάει στα χέρια της ένα μαγικό ραβδί που ό,τι εγγίζει το μεταβάλλει σε χρυσοφόρο ποταμό στον κινηματογράφο και στο θέατρο, όπου κατορθώνει να διατηρεί αμείωτη τη δημοφιλία της. Προ παντός εγώ χαίρομαι διπλά τις επιτυχίες της και σαν συνάδελφος και σαν... πατέρας. Σε πόσες ταινίες δεν ήταν κόρη μου... Αλλά, δυστυχώς, είμαι ένας πατέρας θετός και εφήμερος. Αλλιώς μια τέτοια κόρη θα είχε λύσει για καλά το οικονομικό μου πρόβλημα!... Ασχέτως όμως αυτού, όσες φορές συνεργασθήκαμε μου δόθηκε η ευκαιρία να εκτιμήσω βαθύτατα την ευσυνειδησία της, το κουράγιο της, την υποδειγματική επαγγελματική πειθαρχία της και το σέβας προς τους συναδέλφους της. Ζητώ συγγνώμη αν, σε μια πανηγυρική παράσταση, κάνω το πορτρέτο της πρωταγωνίστριας και αποσιωπώ τους άλλους παράγοντας της επιτυχίας του έργου, τους άλλους ηθοποιούς του θιάσου, τον συγγραφέα, τον σκηνογράφο. Αλλά τι τα θέλετε, το φαινόμενο Αλίκη σαν πρωτεργάτρια της επιτυχίας δικαιούται αυτής της διακρίσεως. Δεν υποτιμώ καθόλου τη θετική συμβολή των άλλων. Αλλά είναι φυσικό, αφού ο χρόνος της ομιλίας μου είναι περιορισμένος, να εκμεταλλευθώ την περίσταση και να εκθειάσω την... κόρη μου. Όποιος δεν παινέσει το σπίτι του, πέφτει και τον πλακώνει. Μαζί, όμως, με τους επαίνους μου για ό,τι έχει προσφέρει στο κοινό που την περιβάλλει με τόση στοργική αγάπη, θέλω να της ευχηθώ από την καρδιά μου να έχει στο μέλλον αλλεπάλληλες και μεγάλες επιτυχίες στην καλπάζουσα κινηματογραφική, θεατρική και θιασαρχική σταδιοδρομία της.»

____________________

* Για όσους δεν το γνωρίζουν, οι μόνοι από τους βασικούς ηθοποιούς που συμμετείχαν και στα θεατρικά και στα κινηματογραφικά «Χτυποκάρδια» πέραν της Βουγιουκλάκη, ήταν ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος στο ρόλο του καθηγητή ελληνικών και ο Γιώργος Κωνσταντίνου ως ο προγυμναστής της Λίζας Πετροβασίλη. Η Τζόλυ Γαρμπή υποδυόταν στο θεατρικό τη μητέρα της Λίζας (ενώ στην ταινία έπαιζε την υπηρέτρια), ο Τζαβάλας Καρούσος τον πατέρα της, ενώ το γιατρό με τους γκρίζους κροτάφους που έκλεψαν την καρδιά της νεαρής μαθήτριας, υποδύθηκε στο σανίδι ο Γιώργος Πάντζας, που ευτυχώς αντικαταστάθηκε στην ταινία από το Δημήτρη Παπαμιχαήλ.

Εξάλλου τα τραγούδια και η μουσική της θεατρικής παράστασης έφεραν την υπογραφή του Μίμη Πλέσσα, ο οποίος μάλιστα –εν όψει της κινηματογραφικής διασκευής και στη συνέχεια της προβολής της ταινίας–  φρόντισε να υπενθυμίσει μέσω του τύπου ότι ο ίδιος δεν είχε δώσει την άδεια για την κινηματογράφηση του έργου, επιφυλασσόμενος για την υπεράσπιση των πνευματικών του δικαιωμάτων διά της δικαστικής οδού –κάτι που τελικά δεν χρειάστηκε, αφού τη μουσική της ταινίας συνέθεσε ο Μάνος Χατζιδάκις. Για όποιον ενδιαφέρεται, τα αυθεντικά τραγούδια της θεατρικής παράστασης με την υπογραφή Πλέσσα («Τικ τακ», «Το τουίστ της μπλε ποδιάς», «Όταν είμαι κοντά σου», «Τα νιάτα») έχουν ανεβεί στο Youtube, όπου μπορείτε να τα αναζητήσετε και να τα συγκρίνετε με τα τραγούδια του Χατζιδάκι.

18 Σεπτεμβρίου 2023

Όταν η Τζένη Καρέζη έπεσε θύμα μιας άγριας φάρσας

Τη σεζόν 1962-63 η Τζένη Καρέζη και ο Λάμπρος Κωνσταντάρας συνεργάστηκαν για πρώτη φορά στο θέατρο σημειώνοντας τεράστια επιτυχία στη σκηνή του «Διονύσια» με το έργο «Κρατικές υποθέσεις»  του Λουί Βερνέιγ.  Ήταν μια ευτυχής θεατρική συνάντηση, η οποία λίγα χρόνια αργότερα μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο, όταν οι Ασημάκης Γιαλαμάς και Κώστας Πρετεντέρης διασκεύασαν την ιστορία του Βερνέιγ για την επίσης πολύ πετυχημένη κινηματογραφική ταινία «Τζένη Τζένη».

Η όμορφη εκείνη θεατρική συνύπαρξη μπήκε στο στόχαστρο ανόητων φαρσέρ ένα βράδυ των γιορτών, κοντά στην Πρωτοχρονιά του 1963. Κι αν σήμερα οι περισσότεροι φαρσέρ συνηθίζουν να ικανοποιούν την ανωριμότητά τους απειλώντας για έκρηξη ανύπαρκτης βόμβας, η φάρσα, που οι άγνωστοι είχαν τότε διαλέξει να παίξουν σε βάρος της Τζένης Καρέζη, ήταν περισσότερο μακάβρια, εκμεταλλευόμενη τη μεγάλη αδυναμία και αγάπη της λατρεμένης ηθοποιού για τη μητέρα της.

Λίγο πριν ξεκινήσει η παράσταση λοιπόν, μια γυναίκα τηλεφώνησε στο θέατρο «Διονύσια» και με φωνή γεμάτη λυγμούς ζήτησε να ειδοποιήσουν την ηθοποιό «να τρέξει σπίτι της, γιατί η μητέρα της ζητούσε οπωσδήποτε να την δει». Τη συνέχεια αφηγήθηκε εμφανώς ταραγμένη η ίδια η Τζένη Καρέζη μιλώντας στο δημοσιογράφο του Έθνους, Γ. Καράγιωργα (04.01.1963):

23 Ιουλίου 2023

Η αποθεωτική υποδοχή της Αλίκης Βουγιουκλάκη στο Ισραήλ το 1962

Ιανουάριος 1962. Η Αλίκη Βουγιουκλάκη περιόδευε με το θίασό της στην Κύπρο σημειώνοντας τεράστια επιτυχία, άνευ προηγουμένου για ελληνικό θίασο. Δώδεκα μέρες έμεινε στη Λευκωσία και ο αριθμός των κομμένων εισιτηρίων στο θέατρο όπου εμφανιζόταν, ανήρθε σε 20.440, όταν ο συνολικός πληθυσμός της πόλης ανερχόταν σε περίπου 65.000 κατοίκους. Κατά την τετραήμερη παραμονή της στη Λάρνακα κόπηκαν 6.333 εισιτήρια επί συνόλου πληθυσμού 16.000. Ανάλογη επιτυχία σημειώθηκε και στις άλλες πόλεις της Μεγαλονήσου, όπου περιόδευσε μέχρι το τέλος Ιανουαρίου.

Τον ίδιο μήνα βρίσκονταν σε εξέλιξη οι συζητήσεις για την αγγλόφωνη ταινία που θα γύριζε η Αλίκη. Δεν ήταν γνωστές πολλές λεπτομέρειες γύρω από το σενάριο και τους άλλους συντελεστές, πλην του σκηνοθέτη (ο Ρούντολφ Ματέ) και... του τίτλου της ταινίας, που θα έφερε το όνομα της ηθοποιού: «Aliki».

Η φιλοδοξία ήταν ν’ ανοίγονταν νέοι δρόμοι προς το διεθνές κινηματογραφικό στερέωμα για την πρωταγωνίστρια του θεάτρου και του κινηματογράφου, που είχε ήδη κερδίσει τον τίτλο της «εθνικής σταρ». Μόνο που η φήμη της Αλίκης είχε ήδη ξεπεράσει τα ελληνικά σύνορα φτάνοντας μέχρι το Ισραήλ, η κυβέρνηση του οποίου κάλεσε την Αλίκη Βουγιουκλάκη για μια ολιγοήμερη επίσκεψη στη χώρα με αφορμή την πρεμιέρα της ταινίας «Η Λίζα και η άλλη» στους ισραηλινούς κινηματογράφους!

9 Ιουλίου 2023

Η αναπάντεχη ιστορία πίσω από τα πρώτα αρκουδάκια κούκλες (γνωστά και ως "τέντι μπέαρς")

Έχετε αναρωτηθεί ποτέ γιατί τα αρκουδάκια έφτασαν στο σημείο να γίνουν παιδικό παιχνίδι και μάλιστα αγαπημένο; Στα παραμύθια, οι αρκούδες πάντα ενέπνεαν το φόβο ή –ακόμη κι όταν ήταν φιλικές με τους ανθρώπους το δέος, ως ζώα δυνατά και ισχυρά. Εξάλλου η αρκούδα δεν είναι οικόσιτο ζώο. Πώς λοιπόν φτάσαμε στο σημείο να κατασκευάζονται –και να αγοράζονται από τους γονείς για τα παιδιά τους– εκατομμύρια αρκουδάκια σ’ όλον τον κόσμο μαζί με σκυλάκια, γατούλες κλπ.; Ποια ήταν η αφορμή που έστρεψε το ενδιαφέρον της βιομηχανίας παιχνιδιών στα συγκεκριμένα ζώα του δάσους πολύ πριν κάνει την εμφάνισή του ο πιο διάσημος και ο πιο αγαπημένος αρκούδος των παιδιών, ο Γουίνι;

29 Ιουνίου 2023

Τηλεοπτικά τοπ 10 του 1984 και του 1985: Ελληνικές ταινίες και ένας απαγορευμένος έρωτας σε β΄ προβολή!



Οι ελληνικές ταινίες όχι απλά κέρδιζαν τη μερίδα του λέοντος στις τηλεθεάσεις τη δεκαετία του 1980, αλλά σάρωναν κυριολεκτικά με νούμερα που συχνά ξεπερνούσαν το 50%. Για του λόγου το αληθές, αρκεί να ρίξουμε μια ματιά στους πίνακες με τα δημοφιλέστερα τηλεοπτικά προγράμματα σε τυχαίες εβδομάδες του 1984 και του 1985, σύμφωνα με τα αποτελέσματα των ερευνών της ICAP, η οποία μετρούσε τα νούμερα τηλεθέασης την εποχή εκείνη.

Την εβδομάδα των Χριστουγέννων του 1984 η κυριαρχία των ελληνικών ταινιών ήταν καταλυτική, τη δε κυριαρχία τους διέκοπταν η ελληνική κωμική σειρά «Ο θείος μας ο Μίμης» με το Μίμη Φωτόπουλο, αλλά και η... επανάληψη της θρυλικής αμερικανικής μίνι σειράς «Τα πουλιά πεθαίνουν τραγουδώντας» με πρωταγωνιστές τους Ρίτσαρντ Τσάμπερλεϊν και Ρέιτσελ Γουρντ. 

Την αμέσως επόμενη εβδομάδα ωστόσο, ο απαγορευμένος έρωτας ανάμεσα στην όμορφη Μέγκαν και στον εξίσου εμφανίσιμο Ρωμαιοκαθολικό ιερέα Ραλφ, κέρδισε κατά κράτος τις προτιμήσεις των Ελλήνων τηλεθεατών, έστω και σε β΄ προβολή. Σταθερά όμως στο τοπ10 συναντούμε και κάποιες ελληνικές ταινίες, τον κλασικό «Ιππότη της ασφάλτου» (όπου πρωτοείδαμε στην Ελλάδα ως πρωταγωνιστή τον Ντέιβιντ Χάσελχοφ), τον «θείο Μίμη», αλλά και ένα πρωτοχρονιάτικο πρόγραμμα.

Από την άλλη, η κυριαρχία του ελληνικού κινηματογράφου επιβεβαιώθηκε στο τηλεοπτικό τοπ10 της εβδομάδας 21 έως 27 Σεπτεμβρίου 1985, στο οποίος όμως παρεμβάλλονται και οι θρυλικές ξένες σειρές «Σογκούν» και «Ο ιππότης της ασφάλτου», αλλά και η ελληνική σειρά μυστηρίου «Η εξαφάνιση του Τζον Αυλακιώτη» με τη Νόρα Βαλσάμη και τον Κώστα Αρζόγλου.

Περισσότερα όμως στους πίνακες που ακολουθούν...