24 Ιουλίου 2012

ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ 21 ΤΡΙΣ. ΔΟΛΑΡΙΑ ΔΙΑΚΙΝΗΘΗΚΑΝ ΣΕ OFFSHORE TO 2010 ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΛΙΤ


Στο αστρονομικό ποσό των 21 τρισεκατομμυρίων δολαρίων εκτιμάται το ύψος του παγκόσμιου "μαύρου χρήματος" για το έτος 2010, δηλαδή του ποσού που η παγκόσμια οικονομική ελίτ είχε αποθέσει σε φορολογικούς παραδείσους, σύμφωνα με την έκθεση "The Price of Offshore Revisited" του οικονομικού αναλυτή James S. Henry για λογαριασμό του Tax Justice Network. Για να φανταστείτε το μέγεθος της παγκόσμιας φοροδιαφυγής, το ποσό των 21τρισ. δολαρίων αντιστοιχεί στο σύνολο της αμερικανικής και της ιαπωνικής οικονομίας, δηλαδή της πρώτης και της τρίτης σε μέγεθος οικονομική δύναμη στον κόσμο, εάν προστεθούν.
Ο συντάκτης της παραπάνω έκθεσης υπογραμμίζει ότι οι εκτιμήσεις είναι μάλλον συντηρητικές, καθώς στον κρυφό πλούτο δε συνυπολόγισαν την πληθώρα των ακινήτων, σκαφών αναψυχής και άλλων μη οικονομικών περιουσιακών στοιχείων, τα οποία αποκτήθηκαν μέσω των υπεράκτιων δομών. Τα στοιχεία του αντλήθηκαν από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, την Παγκόσμια Τράπεζα, τον ΟΗΕ, κεντρικές τράπεζες, την Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών και από τα εθνικά δημόσια ταμεία σε συνδυασμό με τα δεδομένα που αντικατοπτρίζουν τη ζήτηση για αποθεματικά νομίσματα και χρυσό, αλλά και με στοιχεία για τις offshore βάσει ιδιωτικών τραπεζικών μελετών.
Πιο συγκεκριμένα, οι σούπερ-πλούσιοι κάτοχοι των 21τρισ. "μαύρων" δολαρίων είναι λιγότεροι από 10 εκατομμύρια (9.350.000 τους υπολογίζει η έρευνα), μεταξύ των οποίων μόλις οι 100.000 έχουν καταθέσεις σε offshore ύψους 9.8 τρισ. δολαρίων. Οι 50 μεγαλύτερες τράπεζες του πλανήτη εκτιμάται ότι έχουν διαχειριστεί περισσότερα από 12.1 τρισ. δολάρια για λογαριασμό των πλούσιων πελατών τους, οι οποίοι εμπιστεύονται κυρίως την UBC, την Credit Suisse και την Goldman Sachs.
Σύμφωνα με τα συμπεράσματα της μελέτης αυτής, που δόθηκε στη δημοσιότητα μόλις την περασμένη Κυριακή 22 Ιουλίου, βάσει μετριοπαθών υπολογισμών το ύψος της παγκόσμιας φοροδιαφυγής βάσει των πιο πάνω υπολογιζόμενων αδήλωτων χρηματικών ποσών ανέρχεται σε 190 με 280 δισ. δολάρια, δηλαδή σχεδόν το διπλάσιο της παγκόσμιας οικονομικής βοήθειας για αναπτυξιακούς σκοπούς, που προσφέρει κάθε χρόνο ο ΟΟΣΑ. Είναι εύκολο να φανταστεί κανείς πόσο μεγάλη είναι η ζημιά που προκαλείται τόσο σε εθνικό επίπεδο για μια σειρά από κράτη όσο και στην παγκόσμια οικονομία από την επικών διαστάσεων φοροδιαφυγή μέσω των offshore, η οποία αφορά μόλις το 0.14% του παγκόσμιου πληθυσμού!
Η συγκεκριμένη μελέτη δε δίνει στοιχεία για το κάθε κράτος ξεχωριστά, παρά μόνο για τα 20 πρώτα, μεταξύ των οποίων δεν είναι η χώρα μας - πράγμα φυσικό, αν αναλογιστούμε το ούτως ή άλλως μικρό μέγεθος της ελληνικής οικονομίας σε σχέση με την παγκόσμια. Ας μη γελιόμαστε όμως. Το πρόβλημα της Ελλάδας αναμφίβολα σχετίζεται μάλλον με αυτήν την επικών διαστάσεων φοροδιαφυγή της μειοψηφίας του ούτε 1% και μάλιστα με τις πλάτες τραπεζικών κολοσσών και όχι με τη φοροδιαφυγή του περιπτερά ή του υδραυλικού, η οποία αναμφίβολα πρέπει να παταχθεί, εφόσον υποτίθεται ότι ζούμε σε μια ευνομούμενη κοινωνία, δεν μπορεί όμως να αποτελεί το άλφα και το ωμέγα της προσπάθειας για την ανόρθωση της εγχώριας οικονομίας αφήνοντας την ελίτ του μηδέν κόμμα κάτι % να παραμένει στο απυρόβλητο. 
Όμως, δυστυχώς, αυτό γίνεται. Οι πλουσιότεροι έσπευσαν να βγάλουν τα χρήματα τους σε ασφαλείς προορισμούς στο εξωτερικό με το που υποψιάστηκαν το ξέσπασμα της κρίσης, ουσιαστικά επιδεινώνοντας την με αυτήν την τακτική. Είναι οι ίδιοι που κατά κύριο λόγο απαιτούν "να ληφθούν όσα σκληρά μέτρα χρειαστεί" για να βγούμε από την κρίση και κάνουν σημαία τη μικρή και μεσαία φοροδιαφυγή αγνοώντας τη δικιά τους που είναι κολοσσιαίων διαστάσεων. Είναι οι ίδιοι, που, όταν η ελληνική οικονομία αναπτυσσόταν με ρυθμούς 4 και 5 %, προτιμούσαν να μεταφέρουν την έδρα της επιχείρησής τους στα Βαλκάνια, επειδή ήθελαν ακόμα λιγότερα έξοδα, ακόμη περισσότερα κέρδη και φυσικά ακόμη περισσότερα "μαύρα κέρδη" μέσω των offshore. 
Αν το πρόβλημα ήταν μόνο ελληνικό, ίσως και να σήκωνα τα χέρια ψηλά γνωρίζοντας τον μεγάλο ασθενή, το ελληνικό σύστημα εξουσίας. Όμως το πρόβλημα των offshore είναι παγκόσμιο και γιγαντώνεται χρόνο με το χρόνο. Η παγκόσμια κοινότητα γιατί εξακολουθεί να το ανέχεται; 

[Η μελέτη του James S. Henry βρίσκεται στη διεύθυνση http://www.taxjustice.net/cms/upload/pdf/The_Price_of_Offshore_Revisited_Presser_120722.pdf]

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου