17 Σεπτεμβρίου 2012

Η ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΑΘΛΗΤΡΙΑΣ ΤΩΝ ΠΑΡΑΟΛΥΜΠΙΑΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ: Η ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗ, Η ΥΙΟΘΕΣΙΑ ΚΑΙ Η ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΤΩΝ ΒΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΤΗΣ ΓΟΝΕΩΝ


Η Τζέσικα Λονγκ είναι μια από τις κορυφαίες αθλήτριες στον κόσμο, αν και ενδεχομένως οι περισσότεροι δεν έχετε ακούσει ξανά το όνομα της. Βλέπετε, η Λονγκ είναι πρωταθλήτρια της κολύμβησης στα αγωνίσματα των ατόμων με αναπηρίες. Αν και φέτος έκλεισε τα 20 της χρόνια, ήδη είναι κάτοχος 13 παγκόσμιων ρεκόρ και 16 ολυμπιακών μεταλλίων. Σε ηλικία 12 ετών, στους Παραολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004 κέρδισε τρία χρυσά μετάλλια, ενώ φέτος στους Αγώνες του Λονδίνου κέρδισε 5 χρυσά και 1 ασημένιο. Πέρα όμως από τις εντυπωσιακές αθλητικές της επιδόσεις, κρύβεται μια ενδιαφέρουσα ανθρώπινη ιστορία, που πριν λίγες μέρες είδε το φως της δημοσιότητας.
Η Τζέσικα Λονγκ μεγάλωσε στη Βαλτιμόρη, όμως η καταγωγή της είναι από το Μπρατσκ της Σιβηρίας. Πρωτοαντίκρισε τον κόσμο στις 29 Φεβρουαρίου 1992 και λίγες ώρες μετά γνώρισε το σκληρό του πρόσωπο. Γεννήθηκε με ημιμέλεια του περονιαίου, δηλαδή δεν είχε αστραγάλους, φτέρνες, ενώ έλειπαν και τα περισσότερα κόκαλα από τα πόδια της. Εξ αιτίας αυτής της σπάνιας ασθένειας, οι γιατροί θα της ακρωτηρίαζαν τα κάτω άκρα σε ηλικία 18 μηνών.
Εν τω μεταξύ, τη μέρα που γεννήθηκε, οι βιολογικοί της γονείς την εγκατέλειψαν σ' ένα ορφανοτροφείο, όπου έζησε για 13 μήνες, μέχρι που υιοθετήθηκε από ένα ζευγάρι Αμερικανών, τον Στιβ και την Μπεθ Λονγκ, οι οποίοι υιοθέτησαν από το ίδιο ορφανοτροφείο κι ένα αγοράκι. Άλλαξε πατρίδα, όνομα και κέρδισε το σπίτι και την αγάπη που χρειαζόταν, παρόλο που μεγάλωσε με άλλα πέντε αδέρφια, ώστε σήμερα να αποτελεί λαμπρό παράδειγμα του μεγαλείου της ανθρώπινης θέλησης. 
Ασχολήθηκε από μικρή με διάφορα αθλήματα, όμως εκείνο που την κέρδισε περισσότερο ήταν η κολύμβηση, όταν επί ώρες έπαιζε με τις αδερφές της στην πισίνα των παππούδων τους και η Τζέσικα ονειρευόταν ότι ήταν γοργόνα. Σε συνέντευξη της σε ρωσικό μέσο ενημέρωσης, η αμερικανίδα αθλήτρια εξέφρασε την επιθυμία να γνωρίσει κάποια στιγμή τους βιολογικούς της γονείς από τη Σιβηρία, τους οποίους εντόπισε εκπομπή του τηλεοπτικού σταθμού Ρωσία-1, η οποία προβλήθηκε πριν λίγες ημέρες, στις 13 Σεπτεμβρίου.
Ο Όλεγκ Βαλίσεφ και η Ναταλία Κιρίλοβα, ήταν μόλις 17 και 18 ετών αντίστοιχα, ανύπαντροι, όταν γεννήθηκε η Τζέσικα. Είκοσι χρόνια μετά είναι πλέον παντρεμένοι, εξακολουθούν να ζουν στο Μπρατσκ, ενώ έχουν αποκτήσει άλλα τρία παιδιά, το ένα εκ των οποίων, ο 13χρονος Ντάσα, είναι επίσης παιδί με αναπηρία. Η ζωή σ' ένα μικρό χωριό 3.850 χιλιόμετρα μακριά από τη ρωσική πρωτεύουσα λίγο μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, το νεαρό της ηλικίας, οι κοινωνικές προκαταλήψεις κατέστησαν ασήκωτο το βάρος του να μεγαλώσουν ένα παιδί με αναπηρία.
"Λυπάμαι τόσο πολύ. Εκείνη την εποχή υπήρχε φόβος, τρόμαξα. Έπρεπε να την αφήσω πίσω. Αλλά νόμιζα ότι θα την έπαιρνα ξανά" δήλωσε στην κάμερα της εκπομπής η Ναταλία Κιρίλοβα, η βιολογική μητέρα της Τζέσικα Λονγκ. "Φυσικά ήμουν εναντίον του να την αφήσουμε στο νοσοκομείο, όμως λόγω των περιστάσεων έπρεπε να το κάνουμε. Στην καρδιά μου ήθελα να την πάρω στο σπίτι και πίστευα ότι θα την έπαιρνα αργότερα. Ήμουν μόνη στη Σιβηρία, χωρίς τους γονείς μου. Πού θα πήγαινα μαζί της, αν την είχα κρατήσει; Οι γιατροί μου είπαν να την αφήσω πίσω. Είπαν ότι δε θα μπορούσα να τη βοηθήσω" δήλωσε μεταξύ άλλων σημειώνοντας ότι αρχικά έδωσε στο μωρό το όνομα Τατιάνα, επειδή έτσι ονομαζόταν η μεγαλύτερη της αδερφή. 
Η Τατιάνα Κιρίλοβα, η βιολογική θεία της πρωταθλήτριας, περιέγραψε τη σκηνή, όταν η Ναταλία της ανακοίνωσε λίγες μέρες νωρίτερα από το τηλέφωνο τη χαρμόσυνη είδηση: "[Η Ναταλία] μου είπε: "Πηγαίνω στη Μόσχα. Η Τζέσικα Λονγκ είναι η κόρη μου. Με έψαχνε για τρία χρόνια..." Σχεδόν έχασα τις αισθήσεις μου, ήμουν τόσο σοκαρισμένη. Εκείνη τη στιγμή παρακολουθούσα τους Παραολυμπιακούς Αγώνες. Ήταν η κολύμβηση και εκεί είδα την Τζέσικα... Η Τζέσικα μοιάζει τόσο πολύ στην αδερφή της τη Νάστια. Είναι σχεδόν ίδιες".
Η Ναταλία επέμεινε πολύ στη συνέντευξη της στο ότι σκόπευε να πάρει κάποια στιγμή την κόρη της από το ορφανοτροφείο και ότι δεν πίστευε ότι θα βρισκόταν κάποιος να την υιοθετήσει τόσο σύντομα, επειδή συνήθως στο συγκεκριμένο ίδρυμα τα παιδιά έμεναν μέχρι την ηλικία των τριών ετών, όπως η ίδια τουλάχιστον υποστήριξε. Ανάφερε, μάλιστα, ότι είχε πληροφορηθεί για την υιοθεσία της μικρής Τατιάνας από Αμερικανούς γονείς, η οποία φέρεται να έγινε τρεις μέρες μετά τη γέννηση της δεύτερης κόρης της, Αναστασίας. στις 9 Ιουλίου 1991, αν και εδώ υπάρχει μια χρονική ασυμφωνία, καθώς σύμφωνα με την αθλήτρια η υιοθεσία έγινε το μήνα Φεβρουάριο.
Στην ίδια εκπομπή, ο Όλεγκ παραδέχτηκε ότι αναγκάστηκε να πάρει τη σκληρή αυτή απόφαση και ν' αφήσουν το νεογέννητο στο ίδρυμα, επειδή αυτό του είχαν προτείνει οι γιατροί. "Δεν μπορούσα να πω κάτι, επειδή δεν ήμουν έτοιμος γι΄ αυτό. Ήμουν πολύ σοκαρισμένος με την όλη κατάσταση. Δε θέλω να πω κάτι κακό για τους γιατρούς. Έλεγαν "το κορίτσι έχει αναπηρίες κι εσείς είστε τόσο νέοι, θα είναι δύσκολο"".
Ισχυρισμοί που ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα ή προφάσεις εν αμαρτίαις; Σε κάθε περίπτωση, ο Όλεγκ και η Ναταλία δήλωσαν περήφανοι για τα επιτεύγματα της αθλήτριας και εξέφρασαν την επιθυμία να τη συναντήσουν από κοντά, ενώ παραδέχονται ότι σε καμία περίπτωση δε θα μπορούσε η Τζέσικα να πραγματοποιήσει όλα αυτά τα θαυμαστά πράγματα αν είχε μείνει με τη βιολογική της οικογένεια στη Ρωσία.
Η συνάντηση δεν έχει πραγματοποιηθεί ακόμη, σίγουρα όμως την επιθυμεί και η ίδια η Τζέσικα Λονγκ, η οποία σε παλιότερη συνέντευξη της είχε δηλώσει ότι δεν κρατάει κακία στη μητέρα της. "Απλά θέλω να τη συναντήσω. Νομίζω ότι έχουμε πολλά κοινά. Ξέρω ότι μια μέρα θα έχω οικογένεια και παιδιά και θέλω να ονομάσω τη μια μου κόρη Ναταλία, το όνομα της Ρωσίδας μητέρας μου" είχε δηλώσει τότε η αθλήτρια, που γνώριζε για τη θετή της μητέρα μόνο το μικρό της όνομα και ότι ήταν 16 ετών όταν την έφερε στον κόσμο, αν και αυτό το στοιχείο δεν ήταν απολύτως αληθές. 
Πέρα όμως από την οικογενειακή ιστορία της Τζέσικα Λονγκ, ακόμη πιο συγκλονιστικό είναι το μήνυμα που η ίδια περνάει μέσα από το παράδειγμα της προς όλον τον κόσμο. Έχοντας διαφορετικά ζευγάρια τεχνητά πόδια για κάθε περίσταση (περπάτημα, τρέξιμο, πάρτι κλπ.) δήλωσε σε τηλεοπτική της συνέντευξη πόσο της αρέσει το συναίσθημα του να κινείται μόνη της και ν' ανεβαίνει λόφους, σπεύδοντας όμως να υπογραμμίσει: "Αν δεν έχεις πόδια, δε σημαίνει ότι είσαι ελαττωματικός άνθρωπος. Μπορείς να κάνεις οτιδήποτε θέλεις...".

Πηγή: Siberian Times

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου