Συνήθως, όταν βλέπουμε κάποιον να βάζει τα κλάματα ακούγοντας ένα τραγούδι στο ραδιόφωνο ή τον εθνικό ύμνο σε μια δημόσια εκδήλωση, σκεφτόμαστε ότι πρόκειται για ένα άτομο μάλλον ευσυγκίνητο και έντονα συναισθηματικό. Κάποιες φορές αυτή η υπόθεση όντως ισχύει, όμως υπάρχουν και ορισμένες περιπτώσεις ανθρώπων που κλαίνε όχι επειδή συγκινούνται, αλλά λόγω μιας σπάνιας ασθένειας, από την οποία πάσχει ο ένας στους 25.000.
Ο 9χρονος Λούις Μάσροου από το Φλίντσαϊρ της Μεγάλης Βρετανίας πάσχει από το σπάνιο σύνδρομο Σμιθ-Μαγκίνις (Smith-Magenis), που οφείλει τ' όνομά του στις Αμερικανίδες γιατρούς Αν Σμιθ και Έλεν Μαγκίνις, οι οποίες το διέγνωσαν πρώτες. Σύμφωνα με το ιατρικό λεξικό της σελίδας iatronet.gr, πρόκειται για μια "σπάνια μορφή γενετικής πνευματικής καθυστέρησης, η οποία χαρακτηρίζεται από χρόνιες μολύνσεις του ωτός, ελαττωματικά πρότυπα ύπνου, βίαιο κούνημα της κεφαλής, τσιμπήματα του δέρματος, και τράβηγμα των νυχιών σε χέρια και πόδια".
Στην περίπτωση του Λούις, τα πρώτα συμπτώματα διαγνώστηκαν από τη μέρα σχεδόν που γεννήθηκε, καθώς δεν μπορούσε να τραφεί, κάτι που συνεχίστηκε μέχρι την ηλικία των 3 ετών, δημιουργώντας του έκτοτε ψυχολογικό άγχος κάθε φορά που κάθεται στο οικογενειακό τραπέζι, που διαρκεί μέχρι και σήμερα. Για παράδειγμα, κάθε φορά που η οικογένεια επισκεπτόταν κάποιο εστιατόριο, ο Λούις πετούσε πιάτα και ποτήρια μέχρι να φύγουν και να επιστρέψουν στο αυτοκίνητο, οπότε έβγαζε όλα τα ρούχα του από το άγχος.
Όσον αφορά την ιδιαίτερη ανταπόκριση του Λούις σε ορισμένα είδη μουσικής, που εκδηλώνεται με δάκρυα, η μητέρα του την κατάλαβε όταν είδε το γιο της να ξεσπάσει σε κλάματα ακούγοντας τον εθνικό ύμνο της Ουαλίας. Αυτό δεν οφειλόταν σε μια υπέρμετρη έξαρση πατριωτισμού του παιδιού, αλλά στην ενεργοποίηση συγκεκριμένων εγκεφαλικών κυττάρων από τον ήχο της μουσικής, σαν συνέπεια της σπάνιας ασθένειας από την οποία πάσχει ο Λούις. Δεν αντιδρά με όλα τα είδη μουσικής το ίδιο, αλλά αυτά που τον επηρεάζουν είναι κυρίως η κλασική μουσική και τα ποπ τραγούδια που μιλούν για την αγάπη.
Δεν υπάρχει γνωστή θεραπεία για το σύνδρομο Σμιθ-Μαγκίνις, που δεν είναι κληρονομικό, αλλά η εμφάνισή του εξαρτάται από κάποια γενετική αλλαγή κατά το σχηματισμό των αναπαραγωγικών κυττάρων του εμβρύου. Πάντως, ο Λούις, που συχνά παρεξηγείται η συμπεριφορά του απ' όσους δεν γνωρίζουν την κατάστασή του, τυγχάνει ειδικής μεταχείρισης στο σχολείο (π.χ. του δίνεται το ελεύθερο να κοιμηθεί για μια ώρα, αφού εξ αιτίας της αρρώστιας του δεν μπορεί να κοιμηθεί καλά τα βράδια), ενώ οι γονείς του ελπίζουν να προχωρήσουν αρκετά οι έρευνες των επιστημόνων και να βρεθεί σύντομα μια θεραπεία για τη σπάνια αυτή ασθένεια.
Πηγή: abcnews
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου