Ετοιμάζεται να ταξιδέψεις σ' άλλη χώρα - ή επιστρέφεις από κάποιο ταξίδι στο εξωτερικό. Φτάνεις στο αεροδρόμιο τουλάχιστον μια ώρα πριν την προγραμματισμένη ώρα πτήσης, δίνεις τις βαλίτσες σου στον υπάλληλο της αεροπορικής εταιρίας (και πληρώνεις το πρόστιμο, αν είναι υπέρβαρες). Κι ύστερα; Μακρά κουραστική αναμονή στα καθίσματα του σαλονιού μέχρι να φωνάξουν τους επιβάτες της πτήσης σου για έλεγχο εισιτηρίων και πέρασμα στο duty free. Και καλά αν έχεις παρέα.. αν όμως είσαι μόνος ή μόνη; Έχεις βαρεθεί (ή θα βαρεθείς) στην εκδρομή ν' ακούς το mp3, έχεις ξεκοκαλίσει το αγαπημένο σου βιβλίο πολύ γρηγορότερα απ' όσο περίμενες, οι εφημερίδες γράφουν μια από τα ίδια, το εστιατόριο είναι η πιο εύκολο, όμως όχι και η πιο υγιεινή λύση... και σκέφτεσαι: τι καλά θα ήταν να έβλεπα μια ταινία;
Κινηματογράφος στο αεροδρόμιο; Οι Λιθουανοί βρήκαν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία όχι απλά να ψυχαγωγήσουν τους επισκέπτες του αεροδρομίου της πρωτεύουσας Βίλνιους, αλλά και να διαφημίσουν την εγχώρια κινηματογραφική τους παραγωγή, η οποία γενικά δεν τυγχάνει ιδιαίτερης φήμης.
Τι έκαναν λοιπόν. Στο αεροδρόμιο του Βίλνιους διαμόρφωσαν ειδική κινηματογραφική αίθουσα με την ονομασία Film Box LT, όπου οι επισκέπτες μπορούν να παρακολουθήσουν - χωρίς να πληρώσουν εισιτήριο - λιθουανικές ταινίες με αγγλικούς υπότιτλους.
Προς το παρόν, προβάλλονται μόνο ταινίες μικρού μήκους κάθε είδους: ντοκιμαντέρ, δράσης, αλλά και κινουμένων σχεδίων, όπως το πολυβραβευμένο σε φεστιβάλ "Neeuklidine geometrija" ("Μη ευκλείδια γεωμετρία), μια ταινία κινουμένων σχεδίων για τους περίπλοκους νόμους της αγάπης, που καμία σχέση δεν έχουν με τους αυστηρούς γεωμετρικούς κανόνες. Ωστόσο, η προοπτική για το μέλλον είναι να υπάρξει η δυνατότητα προβολής και ταινιών μεγάλου μήκους, που άλλωστε αποτελούν και τη "βαριά" κινηματογραφική βιομηχανία μιας χώρας.
Η πρωτοβουλία ανήκει στο Λιθουανικό Κέντρο Κινηματογράφου, εκπρόσωπος του οποίου εκτιμά - και δίκαια - ότι πρόκειται για ένα "άριστο παράδειγμα [..] του πώς επιχειρηματικοί και πολιτιστικοί οργανισμοί μπορούν να συνεργαστούν επικεντρώνοντας στα συναισθήματα και τις εμπειρίες των ανθρώπων παρά στο κέρδος".
Δεν θα ήταν πολύ ωραίο να το κάναμε όπως οι Λιθουανοί - ή ακόμη και να τους ξεπερνούσαμε "κλέβοντας" την ιδέα για προβολή και ταινιών μεγάλου μήκους - ώστε ο σύγχρονος ελληνικός κινηματογράφος να προωθηθεί περισσότερο στους εκατομμύρια ξένους επισκέπτες της χώρας μας;
Αρκεί να γίνει με ανοιχτό πνεύμα, ξεκολλώντας από την παγίδα των εύκολων λύσεων με δύσκολες, πλην όμως βραβευμένες ταινίες όπως π.χ. ο "Κυνόδοντας", αφού άλλωστε ο καλύτερος τρόπος να γνωρίσεις πραγματικά έναν πολιτισμό (στην προκειμένη περίπτωση οι ξένοι τουρίστες τον ελληνικό) είναι να έρθεις σ' επαφή με την πιο "λαϊκή" εκδοχή του, αυτή που έχει απήχηση στην κοινωνία και εκφράζει την αληθινή της εικόνα - είτε μας αρέσει είτε όχι.
Το ερώτημα βέβαια είναι αν υπάρχουν πολλές ταινίες που όντως να εκφράζουν την πραγματική εικόνα της σημερινής ελληνικής κοινωνίας σε όλες της τις εκφάνσεις, αλλά αυτό είναι ένα άλλο ζήτημα προς συζήτηση...
πηγή: Cineuropa
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου